1. |
Ao reiseñor
02:48
|
|||
Reiseñor meigo que no agro frorido
arrolas cantando ao serán durmido
ouh doce trobeiro!
Reiseñor meigo que no agro vizoso
arrolas cantando ao serán formoso
ouh doce trobeiro!
Arrolas cantando no serán durmido
que escoita a cantiga do son esvaído
ouh doce trobeiro!
Arrolas cantando ao serán formoso
que ouve o feitizo do son garimoso
ouh doce trobeiro!
|
||||
2. |
Liorta
02:44
|
|||
Os alfinetes do ourizo
feriron as mans do vento
i este, cheo de carraxe
polo mal que lle fixeron,
dálle ao ourizo nos fociños,
ráchallos, pínchalle as moas,
brasfema, e sigue o camiño.
|
||||
3. |
Aí vén o maio
03:56
|
|||
Aí vén o Maio pola porta do xardín,
aí vén o Maio de enterrar o pai Abril,
(O Maio garrido, cansiño de chorar,
enxoitou o seu pranto cos panos de luar).
Aí vén o Maio pola porta da campía,
aí vén o Maio, galán da cotovía,
(O Maio garrido, tiña un cambai brunedo,
o sol esfarrapoullo cos seus dourados dedos).
Aí vén o Maio pola porta da devesa,
aí vén o Maio cos seus brincos de cireixas,
(O Maio garrido, anda a bebe-los ventos,
pola terra, rapaza de doces arrecendos).
Aí vén o Maio pola porta do soutelo,
aí vén o Maio co seu colete amarelo.
(O Maio garrido, nos intres de vagar,
co mestre rouxinol adeprende a cantar).
Aí vén o Maio pola porta do valado,
aí vén o Maio co seu traxiño branco.
(O Maio garrido, para saudar o vran,
pon luvas de etiqueta con frores de San Xoán).
Aí vén o Maio. Ábrelle as portas, moza,
que trai, por gorentarte, caraveles e rosas!
Alí vén o Maio,
Maíño, Maiolo;
na verde camisa
botois de amerodos;
monteira frorida,
a roupa das festas;
e un caraveliño
por riba da orella;
pieites de silveiras
piéitanlle o cabelo,
anda a namorare
coma un mozo cedo.
|
||||
4. |
Miudezas. Matanza
02:01
|
|||
O matachín eucalipto,
cos afiados coitelos,
nunha matanza de azúes
pon en anacos o ceo;
a graxa do sol derrete;
rustre os roxos das estrelas
e na vixiga da lua,
do luar garda a manteiga.
|
||||
5. |
Dores do agro
02:54
|
|||
Fortes brazos de silveira
o camiño apadumaron;
anda a laiarse o silenzo
da puñelada dos carros
que lle fendeu as entranas;
pola forca dun arame
o parreiral enforcado
bota a lingua para afora,
o probe corpo estordega,
e remela os verdes ollos
nas ánseas da morte fera.
|
Streaming and Download help
If you like De Córgomo a Fair Oaks, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp